Finaller - 2. Maç

Atletizm vs. Güç

Serinin gidişatını etkileyen başka pek çok ana değişken var ama iki maç sonunda gördük ki en önemlisi bu kıyas.

Maçın başlangıcı birinci maçın kopyası gibi olacak derken, Heat daha ilk bölümde hayli ağır darbeler indirmişti rakibine. Potaya çılgınlar gibi saldırmak OKC’nin her şeyi. Bu özelliklerini uygulayamadıklarında rakibin işi çok daha kolaylaşıyor. Maça yine tedirgin başladılar. İlk çeyrekte 20 şutta yalnızca 5 isabetleri vardı. 18-2’lik başlangıç altından kalkmak psikolojik olarak hiç kolay değil.

Erik Spoelstra, Pacers serisinde sakatlanan Bosh’u dünkü maçta ilk beşe yerleştirdi. Maçın başındaki Chalmers, Wade, Battier, James, Bosh beşi, bu sezon ilk kez aynı anda sahaya çıkmış oluyordu. Bosh’un boyalı alandaki ciddi agresifliği ve iştahı, bu beş sahadayken Heat’e şöyle bir artı sundu:

Heat'in maç başında boyalı alan ve yarım daire içinden skor üretimi 

Unutmadan; Spoelstra, geçtiğimiz günlerde Bosh’u “En önemli oyuncumuz” diye nitelemişti.

Heat, LeBron ile Wade’in pick & roll’larından da iyi işler çıkardı. Durant, perdeleme çıkışında üzerinde kalan oyuncuyu nasıl savunacağını bilmiyor. E ne yapsın çocuk? Ligde savunduğu kaç tane kısa forvet, top elindeyken ikili oyun başlatıyor ki? Hem Wade hem Lebron, tepedeki ikili oyunlarından kolay sayılar çıkardı. Durant’e yaptırılan fauller de cabası.

Clutch?

LeBron, Celtics serisinden beri crunch time[1] performansına dair, bugüne dek oluşturduğu kötü şöhretini yavaş yavaş siliyor. Bitime 1:26 kala sol alçak posttan bulduğu isabet, playoff kariyeri boyunca deplasmanda oynadığı bir crunch time’da bulduğu ilk basketti. Biraz geç olmuş değil mi? Maçın sonunda 2/2 faul attı. Bu da, 2009 playoff’larından beri herhangi maçın son dakikası içinde fark tek basketken bulduğu ilk 2’de 2 serbest atış isabeti oldu. Bugüne dek oynadığı ilk 10 final serisi maçında 25 sayıyı geçememiş ve o maçların tamamında en çok top kaybı yapan oyuncu olmuştu. Ama bu seriye bakarsak gidişat biraz değişiyor sanki:

LeBron'un kariyer final serisi maçlarındaki skoru

Thunder ilk yarıda çok kötü transition defense yaptı. Heat’in bulduğu kolay sayılarla bir türlü oyuna dönemediler. Durant ve Westbrook’un toplamda 5/19 ile 15 sayı üretebilmesi işlerini daha da yokuşa sürdü. Heat'te ise Wade’in alıştığımız ilk yarı sendromu, yerine 13 sayılık bir katkıya bırakmıştı.

İlk maç sonrası görev adamlarına duyduğum sevgiden ve Collison’un az görünen işleri büyük bir kusursuzlukla yapmasına ne kadar sevindiğimden bahsetmiştim. 2. maçta Brooks ona sadece 14 dakika şans verdi. Ancak tüm pis işleri yapan Collison sahadayken, OKC daha şevkli ve daha agresif oynuyor.

Heat’in Collison sahadayken ve benchteyken yaptığı üretimdeki değişim:

Collison sahadayken Heat'in yediği sayı artarken hücum verimlilikleri düşüyor. Ayrıca oluşan ribaundları alma oranları da azalıyor

İlk maçta berbat oynayan Harden, dün gece belki 7/11 ile 21 sayı buldu ama yeterli işi yaptığına inanmıyorum. Harden, OKC’nin en önemli basketbol aklı. Westbrook’tan ziyade, işleri organize eden esas adam o. Ama maçta işleri fazlasıyla bire bire döktü ve arkadaşlarını oyuna dahil etme konusunda yeterince başarılı değildi.

İlk yarıda 5/19 ile 15 sayı bulabilen Durant ve Westbrook, ikinci yarıda 17/29 ile tam 44 sayı üretti. OKC son bölümde gereken “hırçınlığı” yakaladı ve maçı tek baskete kadar indirdi. Skor -yanılmıyorsam- 98-96 iken LeBron tepeden bir üç sayı denedi. Tüm sezon boyunca oradan yüzde 30 ile oynuyordu ve atış kaçtı. Scott Brooks mola almasa Thunder belki transition’da bir basket bulabilirdi.

Mola dönüşü pota dibine indirilen top sonrası Durant’in atışında LeBron’un faulü vardı ama hakemler -izleyenleri pek şaşırtmayacak şekilde- pozisyonu göremedi.

Neyse, olan oldu. Seri çok çok iyi başladı ve bu şekilde de devam edecekmiş gibi duruyor. Heat, rakibinin servisini kırmış oldu ve saha avantajını ele geçirdi.

OKC, Miami’nin 4 kısalı düzenine karşı kendi 3 kısa, 2 uzunlu sisteminden vazgeçmek zorunda kaldı. Bu da, Thunder savunmasının temel parçası olan Kendrick Perkins’in sahada yeterince kalamamasına sebep oluyor. Scott Brooks, Miami yolculuğu boyunca fazlasıyla düşünceli olacak!

Ayrıca:

Kevin Durant, kariyerindeki ilk iki final serisi maçında en çok sayı atan tarihteki 3. isim oldu. Bu da ilk beş sıra:

                                                                                                                                                             

[1] Oyunun son 5 dakikası içinde farkın 5 sayı veya daha az olduğu bölüme verilen isim