Bu yılın en heyecan verici takımlarından Houston Rockets'ın hücumu -Harden merkezli olmak üzere- iki kısa etrafında şekilleniyor. Bire birlere ve ikili oyunlara fazlasıyla başvuruyorlar. James Harden'ı Ömer Aşık'ın perdelerinden çıkararak kullanmak da favori oyunları arasında.
Houston, sezonun yarısı geçildiğinde ligde en fazla isolation oynayan backcourt'a sahipti. Son dönemde hiç bakmadım ama durum aşağı yukarı aynıdır. Tepede veya kanatta topu eline verdiğiniz kısanın -çoğunlukla Harden veya Lin- yeterli çalışma alanına sahip olması, bir uzunu perdeye çağırarak ikili oyun oynaması, perdeleme üzerinden şekillenecek oyunlarda da kenarlardaki şutörleri bulabilmesi için çok iyi kurgulanmış bir spacing ve iyi oluşturulmuş pas açılarına ihtiyaç duyulur. Günümüz oyununda pek çok takım ve hücum sistemi için hayati önemi olan Stretch Four'ların çıkış noktası da zaten bu doğrultuda.
Rockets, sezon başından itibaren kurguladığı başarılı alan paylaşımı sayesinde verimli bir hücuma sahipti. Ta ki takas deadline'ı öncesinde Patrick Patterson ve Thomas Robinson merkezli takası yapana kadar. Patterson bu sene gösterdiği gelişim ve repertuvarına eklediği dış şut tedidiyle sahayı açma konusunda hayli önemli bir 4 numaraya dönüşmüştü. Harden, Parsons ve Lin ile Patterson'un bir arada oynaması, sahayı açarak kısalar için yeterli hareket alanı yaratıyordu. (Zaman zaman Parsons'u 4'e çekip, bir kısa daha ekleyerek daha da tehlikeli bir hücum takımı olduklarını da atlamamak lazım)
Ancak Robinson için Patterson'dan vazgeçilmesi, bir takım düzen değişikliğini de beraberinde getirdi. T-Rob'un dış şut tehdidinin olmaması ve sahayı açamaması, Houston hücumunu daha dar bir alanada kurgulanmak durumunda bıraktı. Coach Kevin McHale da zaten Robinson'u hiçbir zaman rotasyona tam anlamıyla dahil etmedi.
Artık playoff'tayız. Oyun her zamankinden daha sert. Rakipleri ise ligin en iyi iki (Spurs'e ayıp etmemek için üç!) takımından bir tanesi. Rockets'ın önünde iki seçenek var. Ya kısa beşle oynayacaklar ya da sahayı istedikleri kadar iyi açamayan bir 4 numarayla. Bir kere Durant ile eşleşecek bir oyuncuları yok; hiçbir beşte. Eğer kısalırlarsa kedigiller familyasının vahşi bir üyesi gibi avını bekleyen Thunder, onları paramparça eder.
Biz şimdi uzun kaldıklarında neler oluyor, ona bakalım.
Coach McHale dört numarada Greg Smith'e şans veriyor. Smith, skor gücünün zayıf olmasının yanında herhangi bir şut tehdidi de oluşturamıyor ve boyalı alandan pek uzaklaşmıyor. Üzerinde konuştuğumuz hücum setinde Harden, Ömer Aşık'ın perdelemesini kullanacak ve tepede Parsons topu ona aktaracak.
Harden perdeden çıkıp topu alıyor. Savunmacısı Sefolosha perdelemeye takılmış ve geride kalmış. Ömer Aşık pick and pop oynayamayacağı için Perkins yukarıya hiç çıkmamış. Bu şekilde Harden da çembere drive etmek için -şimdilik- iyi bir alana sahip. Ama o da ne? Greg Smith çembere çok yakın. Bu sayede, NBA'in en iyi yardım savunmacılarından Ibaka boyalı alanı terk etmek zorunda kalmıyor. Tehlike!
Greg Smith dip çizgide üç sayı çizgisine kadar açılabilse, Harden'a ihtiyaç duyacağı kadar özgürlük alanı bırakmış olacak. Böyle bir senaryoda, Ibaka uzaklarda olacağı için Harden çembere inebilecek. Perkins iyi bir yardım getirip drive yolunu keserse, topu çembere devrilen Ömer Aşık'a aktarabilecek. Ibaka adamını bırakıp Harden'a yetişmeye çalışırsa da dip çizgideki oyuncu bomboş kalacak. Ama Smith'in şut tehdidinin olmaması ve çemberden uzaklaşmaması, Chesapeake Energy Arena'nın adeta yıkılacağı bir uğultu kopmasına neden oluyor; Ibaka'dan sezon boyunca gördüğümüz gaddar bloklardan bir tane daha! Üstelik Harden'a.
OKC, ilk maçta tam 9 blokla çemberi kararttı Houston'a.
Thunder karşılaşma boyunca oldukça agresif savunma yaptı. Uzun bölümlerde Sefolosha, ikinci yarının bazı sekanslarında da Westbrook, Harden'ı hayli yıprattı ve Rockets'ın en büyük hücum silahı 19 atışının 13'ünü kaçırdı. Savunmadan bir şekilde kurtulup çembere gitmek istediğinde ise, hücum alanını paylaşma konusunda yaşadıkları 4 numara kaynaklı sıkıntılar istediklerini yapmasına engel oldu.
Diğer örneğimize geçelim.
İkinci yarının hemen başları. Rockets beyaz bayrağı henüz çekmemiş.
Hücum bölgesinde Jeremy Lin ile seyir halindeyiz. Harden ters taraftan Greg Smith'in perdesini kullanarak tepeye gelecek ve kolay atış bulmaya çalışacak. İlk yarıdaki oyundan tek farkı 5 değil 4 numaranın perdelemesini kullanması. Tabii zayıf tarafta bekleyen Ömer Aşık olduğu için içerisi yine kalabalık olacak.
Harden topu alıyor. Smith'in savunmacısı Ibaka, Harden'dan ayrılmayı pek niyetli değil. Smith'i bir tehlike olarak görmüyor. Aşık'ın hemen pota dibinde beklemesi, Perkins gibi bir tırın da orada olması demek. Harden hemen önündeki boşluğa dribbling yapma niyetinde. Greg Smith kenara açılırsa iyi bir açıda pas bekliyor olacak. O andan itibaren pası vermezse bu Harden'ın kabahati.
Harden topla boyalı alana gidiyor. Smith ise dışarıya açılmamış ve çembere daha da yaklaşıyor. Ibaka yine orada. Şimşek gibi! Harden'ı vücuduyla, faulsüz bir şekilde karşılıyor. Smith artık pas açısının dışında. Çembere giden yol yağmur bulutlarıyla kapanmış ve gök gürültüsü orayı iyice korkunç kılıyor. Harden ise top kaybı yapmamak için Lin'e pas veriyor. Onun şut atmasına izin vermeyen ise pozisyona ok gibi fırlayan Westbrook. Birazdan dışarıya kayacak Durant'in uzun kolları ise Parsons'a pas seçeneğini riskli kılıyor. Pozisyonun devamında Lin topu Ömer'e indiriyor. Ve bingo! Vasat bir hücumcuyla ligin en iyi post-up savunmacısı...
Sonuç: Rockets için top kaybı.
Houston'un işi OKC gibi bir canavara karşı zaten zorken, spacing sorunları başlarına daha da dert açıyor. Sahayı açmak adına parkedeki beşte oynama yaptıklarında ise çok kısa olacaklar.
Tabii ki bu durumu sadece Houston ile açıklama hata olur. Thunder, Heat'in karşısına hayli emin adımlarla gidiyor ve her zamanki kadar agresifler. Savunmaya tapan bir basketbolsever olarak Thunder ve Ibaka'nın bu tür başarılı sekanslarını izlemek ise benim için ayrı keyif. Umarım sizin için de öyledir.
