Seriyi açıklayacak en önemli istatistik: Memphis, playoff'ta pick & roll'larda kısa oyuncudan en fazla sayı yiyen takım.
Şimdi bu ne anlama geliyor? Tony Parker, ikili oyun çıkışlarının üstadlarından. Perdeleme çıkışı karşısında bulduğu adam ya Zach Randolph, ya da Marc Gasol. İkisi de yavaş ayaklı, ikisi de iyi show-up yapamayan ve pick & roll savunmasında iyi olmayan uzunlar. Parker ilk maçta müthiş işledi orayı. Bir adım soluna vurup şut attı. Çembere gidip basket yaptı. Savunma rotasyonları iyiyse boştaki adamı buldu. 9/14 ile 20 sayı atıp dokuz da asist yaparak maça damgasını vurdu kısaca.
Memphis, ekmeğini savunmadan yiyen, 48 dakika boyunca boğuşan, güreşen, fiziksel oynayan bir takım. Hücumları hiçbir zaman üst düzey bir yaratıcılık barındırmadı. Savunmada ayakta kalamazlarsa seride de kalamazlar. İlk yarıda Spurs'te benchten gelen iki uzun; Bonner ve Diaw neredeyse ilk beş çıkan Duncan ve Splitter kadar süre aldı (25'e 23 dk). Bu ikili sahadayken beş dışarıda gibi oynuyor Spurs. Grizzlies uzunları da onlara çıkmak zorunda zira şut tehditleri var. Zaten Bonner üçü ilk yarıda olmak üzere dört üçlük buldu maçta.
Memphis oldukça iyi savunma rotasyonlarına sahip. Sertler ve ortayı kalabalık tutmayı seviyorlar. Ancak Bonner ve Diaw, Randolph ve Gasol'u yukarı çekince, Memphis savunmasının dengesi bozulmaya başlıyor. Boyalı alan açılıyor ve savunma, penetreciye karşı gömüldüğünde şutörler boş atış buluyor. Bu şekilde maç boyu 14 üçlük attı Spurs. Playoff'ta kulüp rekoru. Ayrıca bu 14 isabetli üç sayının tamamı asist üzerinden geldi. Spurs'un topu ne kadar iyi dolaştırdığının, Memphis savunmasının dengesini ne denli alt üst ettiğinin en somut göstergesi bu istatistik belki de. Ve burada tabii her şey Tony Parker ile başlıyor ve onunla şekilleniyor. #Saygı
14 üçlük, Memphis'in bu sezon (82 maç + playoff) bir maçta izin verdiği en yüksek rakam. Savunma hakikaten iyi sinyaller vermiyor. Spurs'ün şutları her maç girmeyebilir. Ama bu düzende o atışları bulmaya devam edecekler gibi duruyor.
Memphis hücumunun lideri - Mike Conley'in de maçtan sonra söylediği gibi- Zach Randolph. Çok iyi bir playoff geçiriyor. Post season'da maç başına 19.7 sayıyla takımın en skoreri. Ama ilk maçta Spurs savunmasına karşı adeta yok oldu. Maç sonu rakamları 1/8 saha içi isabetiyle 2 sayı. O da girmeyen bir şutu tiplemesiyle oldu. Hem de maçın bitimine 9 buçuk dakika kala, fark 18 iken.
Spurs müthiş baskılı bir savunmayla Randolph'a hiç top aldırmadı. Z-Bo, maç boyunca hücumda topa sadece 11 defa dokunabildi. Bunların üçünün hücum ribaundu olduğunu düşünürsek 28 dakikada alabildiği pas sayısı sadece 8. Ve bu dokunuşların yalnızca ikisi post-up yaptığı pozisyonlardaydı. Memphis hücumda bu soruna bir çözüm bulamazsa seri çok uzun sürmez. Keza en önemli skor kaynakları pota altı. Bu playoff'ta post-up'lardan (boyalı alan toplamı değil) maç başına 20.1 sayı buldular ki bu kategoride playoff lideri durumundalar.
Verimli bir post-up pozisyonu için inside & out oynamaları, topun hızlı mesafe kat etmesi gerekiyor ama boyalı alan civarına pas indirmekte bile sıkıntı yaşadılar ilk maçta. Oyun kurucu Mike Conley'in de maç sonrası dile getirdiği en büyük sıkıntı, pota altına top indirememeleri ve kendi basketbollarını oynayamamalarıydı.
Uzun bir seri olacak mı bilmiyorum. Memphis, pek çok kişinin düşüncesini terse çevirdi ilk maç itibariyle. İlk iki turda da ilk maçlarını kaybedip seriyi kazanmayı başarmışlardı. Hatta ilk turda Clippers'a karşı 2-0 geriden gelmişlerdi. Lionel Hollins doğru ayarlamaları yapamazsa, bu başarıyı tekrarlamaları çok zor olacak.
